నేను గెలిచిన ఫస్ట్ ప్రైజ్

అందరు చిన్నప్పటి విషయాలు రాస్తున్నారు కదా నేను గుర్తు తెచుకొని ఏదో ఒకటి రాద్దామనుకున్నాను , కాని నాకు ఏమి గుర్తు రావట్లేదు :(
ప్రతి మనిషి లో ఒక టాలెంట్ ఉంటుందంటారు ....మంచిదో చెడ్డదో .కానీ అదేంటో చిన్నప్పటి నుండి చూస్తున్న నాలో ఏదో ఒక టాలెంట్ బయటపడుతుందేమో అని ప్చ్ ..లాభం లేదు ,జీవితం గడిచి పోతుంది కాని నాలో ఒక్క టాలెంట్ కూడా బయటపడలేదు.
చిన్నప్పుడు నా వయసు వాళ్ళందరూ పరిగెడుతుంటే నేను నడవటమే మొదలు పెట్టలేదట ,అప్పటి నుండి మొదలు అన్ని పనులు లేట్ గానే నాకు :( పోనియండి లేట్ గా వచ్చిన పర్లేదు , కొన్ని అయితే ఎంత ట్రై చేసిన చెయ్యలేని పనులున్నాయండి బాబు .
కొంచెం పెద్దయ్యాక స్కూల్ కి వెళ్ళే టైం లో , పంద్రాగస్టు కి , రిపబ్లిక్ డే వస్తే చాలా గేమ్స్ పెట్టేవాళ్ళు , మా అక్క ఉందే, రెండు చేతులతో కప్పు లు పట్టుకోచ్చేది ..మనలో మన మాట ఏదో స్టైల్ గా ఉంటుంది , అది కాకుండా సినిమాల్లో చిన్న పిల్లల చేతుల్లో కూడా కప్పులు చూపించే వాళ్ళని అలా అన్నాను కానీ , మాకు కప్పులు ఇచ్చే అంత సినిమా లేదండి, స్టీల్ గిన్నెలు ,గ్లాసులు ఇచేవాళ్ళు ప్రైజు ల కింద . అవి పట్టుకోచి తెగ ఫోజులు కొట్టేది.నేను అన్ని గేమ్స్ లో పాల్గొనేదాన్ని , కానీ అదేందో ప్రతి చోట విధి నన్ను వెక్కిరించేది.కనీసం సెకండ్ ప్రైజ్ కూడా రాకపోయేది.
నాకు సరిగ్గా గుర్తు లేదు కానీ ఏడో,ఎనిమిదో క్లాసు లో కి వచ్చాక, ఒకసారి క్రికెట్ ఆడించారు , ఎవరు ముందుకు రాలేదు,ఖో -ఖో , స్సిప్పింగ్ , రన్నింగ్ ఆడే వాళ్ళని క్రికెట్ ఆడమంటే ఏమి ఆడతాం చెప్పండి. అన్నట్టు చెప్పడం మర్చి పోయా మాది గర్ల్స్ స్కూల్
మా హై స్కూల్ నుండి కస్టపడి రెండు టీం లు సిద్ధం చేసారు , ఈ పాటికి అర్ధమయ్యే ఉంటది అందులో నేను కూడా ఉన్నానని. అసలు అందరి కన్నా ఫస్ట్ పేరు ఇచ్చిందే నేను. ఇంకేముంది రెండు టీం లలో ఒకటి ఫస్ట్, ఒకటి సెకండ్ . అంటే ఇక్కడ మీరు అర్థం చేసుకోవాల్సింది ,మనకు సెకండ్ ప్రైజ్ వచ్చింది.
ఇంకా పండగ రోజు రానే వచ్చింది అదేనండి ప్రైజ్ తీసుకునే రోజు, కానీ ఏం చేస్తాం , నేను కెప్టెన్ కాదు కదా , ఐతేనేం నా వంతు ప్రైజ్ నాకు వచ్చింది, "స్టీల్ ప్లేట్ " .
అది పట్టుకొని విజయ గర్వం తో ఇంటికి చేరాను. పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి , "అమ్మా , నాన్నా, అక్కా..." ఇంట్లో అందర్నీ పిలిచి నా విజయ చిహ్నాన్ని చూపించాను. మా అమ్మ కళ్ళల్లో ఆనందం తో కూడిన కన్నీళ్ళు.
సీన్ కట్ చేస్తే ఆ రోజు నుండి మన భోజనం అందులోనే ఇంకా. అందులో తినడానికి సరిగ్గా వచెది కాదు, అయినా సరే దాంట్లోనే తినేదాన్ని.
ఇలా జరుగుండగా ఒకరోజు ,
' అమ్మ ఒక ఇరవై రూపాయలివ్వా..'అప్పట్లో నాకు చేతికి పది రూపాయలు కూడా ఇవ్వకపోఎది మా అమ్మ .ఎందుకే ? మొన్నేగా పది ఇచ్చా ...అంటే ఇప్పుడు ఇవ్వను అని దాని అర్ధం..నేను ఊరుకుంటానా ....నేను తెచ్చియన్ ప్లేట్ వాడుతున్నారు కదా ఇంట్లో ...దాని కి ఐన ఇవ్వు లేకపోతే, నాకు ఇచ్చేసేయ్ ....
వెంటనే టంగు మని నా ముందు ఏదో పడింది...
తర్వాత అలిగి నాకు కావాల్సింది తీసుకునే వెళ్ళాను మర్నాడు స్కూల్ కి , మా ఫ్రెండ్స్ ముందు పరువు నిలుపుకున్నాను...
ఇంతకీ నేను ఇంత కష్టపడింది , అప్పుడే మా స్కూల్ ముందు తెరిచిన బేకరీ లో తినడానికి. అలాగా ఆరోజు స్కూల్ అవగానే వెళ్లి తినేసి వచ్చాం.
అదన్న మాట సంగతి..