Beggar life..(నాదే)

beggar life అంటే ఎవరో అడుక్కునే వాళ్ళ గురించి కాదు, నేను ఎలా beggar అయ్యానో అని.
నేను మొన్నటి వరకు చేస్తున్న project ఇండియా నుండి రాగానే అయిపోయింది. తర్వాత project ఇప్పుడు నాకిష్టం   లేని NewYorkలో వచ్చింది. NewYork ఇష్టం లేదని కాదు, రోజు 2 ట్రైన్లు మారి ఆ subwayలో పడి journey చెయ్యాలి కదా... that's the bad part.
మా ఇంటి దగ్గర నుండి train తీసుకొని, వేరే   station కి వెళ్ళి అక్కడి నుండి office వరకి subway తీసుకోవాలి. ఫస్ట్ ట్రైన్ కి డైలీ టికెట్ తీసుకొవడం కన్నా మంత్లీ పాస్ బెటర్. so దానికి పాస్ తీసుకున్నాను. subway కి metro rail card తీసుకొని కావల్సినంత amount కావల్సినప్పుడు refill చేసుకోవచ్చు. ఇలా ఎలాగోలా కష్టపడి వెళ్ళొస్తున్నా రోజూ :(..

నిన్నటి లాగే ఆరోజూ తెల్లవారింది. నిన్నటి లాగే ఆ రోజూ సూర్యుడొచ్చాడు.  కాని నిన్నటి లాగ ఆరోజు sunday కాదు, monday..అన్ని mondays లానే ఆ రోజూ నేను ఏడుస్తూ, లేవబుద్ది కాకపోయినా త్వరగా లేచా. పాత office అయితే గట్టిగా 15mins కూడా పట్టదు వెళ్ళడానికి. 7:30 తర్వతే లేచేదాన్ని రోజూ. ఇప్పుడు 7:30 కి ట్రైన్ ఎక్కెయ్యాలి  కూడా.. ఫస్ట్ train దిగేసి subway లోకి వెళ్దామని card swipe చేస్తే బ్యాలన్స్ లేదు అని చూపించింది. వెళ్ళి refill చేద్దామని చూస్తే ఏముంది నా bag లో వాలెట్ లేదు.
usualగా నేను అన్ని కార్డ్స్, ఏమన్నా కొంచెం క్యాష్ చిన్న వాలెట్ లో పెట్టుకుని, బయటికి ఏ handbag తీసుకెల్తే దాంట్లో ఈ వాలెట్ షిఫ్ట్ చేస్తూ ఉంటా. bag అవసరం లేకుంటే వాలెట్ ఒక్కటే పట్టుకొని వెళ్తా.
weekend బయటికి వెళ్ళినప్పుడు వేరే bag తీసుకెళ్ళా, వాల్లెట్ అందులోకి shift చేసుంటా. ప్రొద్దున హడావిడిగా వస్తూ ఇందులో పెట్టుకొవడం మర్చిపోయా.అప్పుడప్పుడు ఇలా మర్చిపోతే ఎలా అనే కొంచేం క్యాష్ విడిగా bagలొ పెట్టుకుంటాను.  కాని ఇది కొత్త bag.ఇంకా క్యాష్ పెట్టడం start చెయ్యలేదు దీంట్లో :(:( .
ఫస్ట్ ట్రైన్లో పాస్, metro card only office కి వచ్చే అప్పుడు మాత్రమే కాబట్టి అవి bagలోనే ఉన్నాయి.
one way ticket $2.50, cardలో 50 సెంట్స్ ఉంది, ఒక్క 2 డాలర్స్ కూడా లేవు bagలో. అప్పటికి 8:30 అవుతుంది.ఇప్పుడు వెనక్కి వెళ్ళి మళ్ళీ రావాలంటే each way గంట journey. ఏ మధ్యాహ్నానికో వస్తాను. అసలే కొత్త job. పోని ఇంటికెళ్ళి work from home చేద్దామన్నా laptop office లోనే ఉంది. ఏం చెయ్యలో అర్థం కాక దిక్కులు చూస్తూ అలోచించా కాసేపు.అప్పుడు ఎవరినన్నా ఒక్క రెండు డాలర్లు అడగటం తప్ప వేరే దారి కనిపించలేదు. మరీ వేరే దేశం వాళ్ళని అడిగితే అడుక్కుతినే దాన్ని కథలు చెప్తున్నా అనుకుంటారేమో  ఏవరన్నా ఇండియన్స్ కనిపిస్తే అడుగుదాం అంటే ఒక్కరు కూడా కనిపించలేదు. ఒక పక్క టైం అయిపోతుంది. ధైర్యం చేసి అడుగుదాం అని prepare అయితే అసలు NY డౌన్‌టౌన్ లో ఎలా ఉంటారు జనాలు.. పరిగెడుతూనే ఉన్నారు.
తీరా అడిగాక ఇవ్వనుపో అంటే తల ఎక్కడ పెట్టుకోను అని ఒకవైపు.ఈలోపు card refill చేసుకోవడానికి ఆగిన ఒకతని దగ్గరికి వెళ్ళా, అమెరికన్,కొంచెం పెద్దతను. వెళ్ళి  can you do me a favour అని అడిగా, ఏంటి అన్నాడు.
నా cards ఉన్న వాలెట్ మర్చిపోయాను, metro card లో balance లేదు, ఒక 2 డాలర్స్ ఇస్తారా అని అడిగా..తను అతని దగ్గర 2$ లేవు కాని, ఒక metro card ఇచ్చి ఇందులో 6$ ఉన్నాయి, use చేస్కో అని చెప్పాడు. thanks చెప్తున్నా సరిగ్గా వినిపించుకోకుండా హడావిడిగా వెళ్ళిపోయాడు.  thank God, మళ్ళీ returnలో కూడా officeలో ఎవర్ని అడగకుండా సరిపోతాయి అనుకొని వచ్చేసా.ఆరోజు ఇంటికి రాగానే చేసిన ఫస్ట్ పని, వాలెట్ తో పాటు కొంచెం క్యాష్ విడిగా పెట్టా bagలో.

Google Image

నేను ఫస్ట్ రోజు subway ఎక్కడానికి వెళ్ళినప్పుడు  ఒక ట్రైన్ వచ్చింది, అందులో fullగా ఎక్కిన తర్వాత కూడా ఇంకా జనాలు ఉన్నారు, లోపల ఇంకా ఎక్కడానికి place లేదు, అయినా తోసుకొని, అలా కుక్కుకొని ఎక్కుతున్నారు.  సర్లే ఇంకో 3,4 mins లో ఇంకోటి వస్తుంది కదా అని అలాగే నిలబడిపోయా, platform ఖాళీ అయినట్టనిపించింది.3 minsలో ఇంకో train వచ్చింది, అదొచ్చే టైంకి మళ్ళీ అంతమంది జనాలు పోగయ్యారు. ఇంక లాభం    లేదని ఇప్పుడు ఏది ముందొస్తే దాంట్లో ఎక్కేస్తున్నా. నిజంగా ఈ picలో చూపినట్టే అంత rush ఉంటుంది రోజూ.