కారులో షికారు -2

So అలా మాస్టర్స్ అయ్యేవరకి కార్ లేకుండా ఎలా గడిపామో ఇక్కడ చెప్పా కదా..చూస్తుండగానే MS అయిపోయింది. తర్వాత ఫ్రెండ్స్‌తో ఉంటూ ట్రైనింగ్ తీసుకొని,జాబ్స్ కి ట్రై చేస్తుండేదాన్ని. ఆ ట్రయల్స్ కథ ఇంకోసారి చెప్తా, ఇప్పుడు ఒన్లీ కార్ గురించి. ఇప్పుడు ఉండేది కాస్త పెద్ద సిటీ కాబట్టి, బయటికి ఎక్కడికి వెళ్ళాలన్నా లోకల్ ట్రైన్స్,బస్సులు ఉండేవి అందుకని ఎక్కువ ప్రాబ్లం ఏమి అవలేదు.
అలా జాబ్స్ ట్రై చేస్తూ ఏమైనా ఫోన్ ఇంటర్వ్యూ ఉంటే ఇంట్లోనుండే అటెండ్ అవుతూ, దగ్గర్లో ఏవైనా F2F(ఫేస్ to ఫేస్) ఉంటే వెళ్ళివచ్చేదాన్ని.
ఒకసారి 3-4 గంటల్లో ఉండే ఊరిలో ఇంటర్వ్యూ  సెట్ అయ్యింది. అప్పటికే దానికి ఫోన్ రౌండ్ clear అయింది కాబట్టి జాబ్ వచ్చే ఛాన్స్ ఎక్కువే ఉంది.అప్పటికి చాలా రోజుల నుండి జాబ్ కి ట్రై చేస్తున్నా దీనికి కాబట్టి వెళ్తే బావుంటదని అనుకున్నా.
అక్కడ మాకు తెల్సిన వాళ్ళు ఎవరూ లేరు తీస్కెళ్ళడానికి. ఇంక ఫ్రెండ్స్‌ని కనుక్కుంటూ ఉన్న ఎవరైనా తెల్సిన వాళ్ళు ఉన్నారేమో తీస్కెళ్లడానికి అని. ఆ టైమింగ్స్ కి, ఆ ప్లేస్ కి బస్సులో వెళ్ళడం కుదరదు. ఈలోపు మా ఫ్రెండ్ తన ఫ్రెండ్ ఒకతను ఉన్నాడు అక్కడ, మనలాగే స్టుడెంట్, కావాలంటే తీసుకెళ్ళి, తీసుకొస్తాడు.కాని కార్ రెంట్ తీసుకోవడానికి అయ్యే ఖర్చు కాకుండా, అతనికి కూడా కొంచెం మనీ ఇవ్వాలి అని చెప్తే, OK అనుకున్నా ఇంక. అదేంటి సాటి తెలుగువాడు అయ్యుండి, మనీ ఎందుకు తీసుకుంటున్నడు అంటే, పాపం అతను మరి తన చేసే జాబ్ off పెట్టి వస్తున్నాడు కదా అందుకని. ఇంక అతనితో మాట్లాడి ఎలాగోలా సెట్ చేసుకొని ఇంటర్వ్యూకెళ్ళొచ్చా. ఆ జాబ్ రాలేదనుకోండి అది వేరే విషయం. అప్పుడొచ్చింది నాకు చిరాకు, అసలు నాకు లైసెన్స్ ఉంటే ఇంత కష్టం అవకపోయేది కదా అని. పోని అప్పుడైనా తీసుకోవచ్చు కదా అంటే ఆ జాబ్ లేని టైంలో అది వెతుక్కొవడానికే సరిపోయెది, ఇంక అంత ఖర్చు పెట్టి క్లాసులకేం వెళ్తాం.
ఆ తర్వాత కొన్ని రోజులకి ఫస్ట్ జాబ్ వచ్చింది.  అక్కడికి వెళ్ళాక వెంటనే అయితే కార్ ఏం అవసరం పడలేదు. అది కూడా కాస్త చిన్న సిటీనే, ఇంటి దగ్గర నుండి ఆఫీస్ కి కరెక్ట్‌గా ఆఫీస్ టైంలో ఒక బస్ ఉండేది. అందులో వెళ్ళొచ్చేదాన్ని. ఆ ఆఫీస్ మొత్తం మీద బస్‌లో వచ్చేదాన్ని నేనొక్కదాన్నే.
ఆఫీస్ కి మార్నింగ్ 9 కి లాస్ట్ బస్ ఉండేది, అది మిస్ అయ్యామో మళ్ళి సాయంత్రం వరకు ఉండదు. మిస్ అయితే అంతే సంగతులు అన్నమాట. ఒక 2,3 సార్లు అలా మిస్ అయితే చచ్చినట్టు క్యాబ్ తీసుకొని వెళ్ళాల్సొచ్చింది మరి. ఎండా కాలం అయితే ఏం ప్రాబ్లం అనిపించకపోయేది కాని చలి కాలం మంచులో బస్ వచ్చేవరకు వేచి ఉండాలంటే మాత్రం కష్టం అయ్యేది,అది కూడా రోడ్ పైన్నే,జస్ట్ షెడ్ లాగా ఉండేది.బస్టాప్ ఏమీ ఉండదు. చాలమటుకు టైంకే వచ్చేది కాని, ఒక్కోసారి లేట్ అయ్యేది.
అప్పుడైతే గట్టిగా డిసైడ్ చేసుకున్నా ఇంక లైసెన్స్ తీసుకోవడమే నా తర్వాతి అర్జెంట్ పని అని.
అప్పుడింకా ఒక ఫ్యామిలీ తో paying guestగా ఉండేదాన్ని. ఫెండ్స్‌తో ఉన్నా బోర్ కొట్టకపోయేది. బయటికి వెళ్దాం అన్నా కొత్త ప్లేస్ ఫ్రెండ్స్ ఎవరూ లేరు. కార్ ఉన్నా నాది నేను ఎక్కడికైనా బయటికి వెళ్ళడానికి ఉండేది. అప్పుడైతే కార్ లేకపోవడాన్ని బాగా మిస్ అయ్యా.
గంటకి 50 కాదు 60 $ అయినా సరే అని డ్రైవింగ్ వచ్చేవరకి క్లాస్సెస్ తీసుకొన్నా.ఇది వేరే రాష్ట్రం కాబట్టి మళ్ళీ learners తీసుకొని, క్లాస్సెస్ తీసుకొని ఫైనల్ గా లైసెన్స్ తీసుకున్నా. చిన్న చిన్న అవసరాలుంటే అప్పుడప్పుడు కార్ రెంట్ తీసుకొని నడిపేదాన్ని.

Google Image

ఈలోపు ఈ జాబ్ అయిపోయింది, మళ్ళీ కొత్త జాబ్స్ కి ట్రై చెయ్యడం స్టార్ట్ చేసా. ఈసారి మళ్ళీ ఇంటర్యూకి వెళ్ళాల్సొచ్చినప్పుడు ఫస్ట్ టైం కార్ తీసుకొని 3 గంటలు అటూ, 3 గంటలు ఇటూ డ్రైవ్ చేసినప్పుడు I was so excited.......
వెళ్లొచ్చాక ఆ రోజు నైట్ ఏదో సాధించానన్నంత ఫీల్ అయ్యా :( అప్పటికి మా ఫ్రెండ్స్ చాలా మందికి ఇంకా డ్రైవింగ్ రాదు మరి.
తర్వాత జాబ్ వచ్చాక ఇక్కదా ఆ మాత్రం బస్ కూడా లేదు. కొన్ని రోజులు colleague తో కార్‌లో వెళ్ళాక, కొంచెం కుదురుకున్నాక అప్పుడు నా సొంతగా, మొదటగా కారు కొన్నాను. నాకిష్టమైన కారు.
ఇప్పుడు ఝాం ఝాం అని హాయిగా నా కార్లో షికారు చేస్తున్నా రోజూ...

అసలు కొంటే కొసరు ఫ్రీ అన్నట్టు ఈ పోస్ట్ చదివినందుకు కొసరు
 Don't think about past which is lost
 Think about present which is pleasant
 Don't worry about future, which may be brighter